Θυρεοειδεκτομή
Η θυρεοειδεκτομή -ολική και ημιθυρεοειδεκτομή-, είναι η επέμβαση της αφαίρεσης –πλήρους ή μόνο του ενός λοβού- του θυρεοειδούς αδένα.
Η επέμβαση αυτή επιλέγεται σε συνεννόηση με τον ενδοκρινολόγο σε περιπτώσεις κακοήθειας του θυρεοειδούς, μη ελεγχόμενης φαρμακευτικά πολυοζώδους βρογχοκήλης καθώς και σε παρουσία ύποπτων όζων, με υψηλό Bethesda score ή των οποίων η φύση δεν είναι δυνατό να διευκρινιστεί.
Κύρια ιδιαιτερότητα της επέμβασης αυτής είναι η προστασία και διατήρηση της ανατομικής και λειτουργικής ακεραιότητας του κάτω λαρυγγικού νεύρου, το οποίο έρχεται σε στενή ανατομική σχέση με το θυρεοειδή αδένα. Για το λόγο αυτό κρίνεται απαραίτητο η επέμβαση να διενεργείται υπό συνεχή νευροπαρακολούθηση με νευροδιεγέρτη. Τρώση του νεύρου οδηγεί σε παράλυση της φωνητικής χορδής, με επακόλουθα τη μόνιμη δυσφωνία/ βραχνάδα ή και τη δύσπνοια.
Άλλες επιπλοκές είναι η υπασβεστιαιμία και η αιμορραγία.
Η επέμβαση όταν πραγματοποιείται λόγω κακοήθειας μπορεί να συνδυαστεί με λεμφαδενικό καθαρισμό –συνήθως του κεντρικού διαμερίσματος- του τραχήλου.
